zondag 23 november 2025 om 10:00 uur

Kerkdienst | Laatste zondag kerkelijk jaar | Grote Kerk Blokzijl
 Voorganger(s): Ds. Mathilde de Graaff
Ouderling(en): Allaerd Petter Janny Hummel (diaken) Allaerd Petter (lector)
Organist: Corry van den Berg

Diaken: Tineke Vaartjes
Lector: Allaerd Petter
 

Viering van de laatste zondag van het kerkelijk jaar


Welkom
OM TE BEGINNEN
Lied 657: 1, 2   ‘Zolang wij ademhalen’
Bemoediging en groet
Lied 158b: ‘Een schoot van ontferming’ 
Kyriegebed
…
v. ...zo bidden wij U zingend samen: Lied 458: 1, 2  ‘Zuivere vlam’


Glorialied 657: 3                      ‘Het donker kan verbleken’
Gesprek met de kinderen
Glorialied 657: 4                      ‘Ons lied wordt steeds gedragen’
DIENST VAN HET WOORD
            Schriftlezing: Matteüs 14: 22-33
mel. Lied 91a: ‘Geen duister zal je overvallen’   
            Overwegende
mel. Lied 913: ‘Wat er later ooit zal komen’ (mel.: ‘Wat de toekomst brenge moge’)

DIENST VAN GEDACHTENIS

          Ter inleiding

Lied: ‘Als jouw naam klinkt’

Cantorij:
                    Als jouw naam klinkt, zie ik even hoe je liep en wat je zie,
                    wat er altijd is gebleven van jouw leven diep in mij.

                    Cantorij:
                    Als jouw naam klinkt, stroomt er water door mijn ogen door mijn ziel,
                    onze dromen, plan voor later, tijd die in het water viel.

Cantorij:
                    Nu jouw naam klinkt, komt tot leven hoe je mij hebt meegemaakt,
                    mee geschapen, weggegeven, mijn bestaan hebt aangeraakt.

                    Allen:
                    Nu jouw naam klinkt, wacht ik onder onze levens eens een hand,
                    ook al voelt nu alles zonder, God brengt ons weer in verband.

Eén voor één noemen we de namen
 
Lied 199 cantorij: ‘Koester de namen’

                    We noemen de namen……
                    en ontsteken licht aan het Licht
…tenslotte ook de laatste kaars.
                   
Stilte…

Lied 199 cantorij: ‘Koester de namen’
 
                    Als alle namen genoemd zijn kan wie dat wil
naar voren komen om een lichtje te  ontsteken
in herinnering aan wie gestorven is en in onze harten blijven leven……

Terwijl wij zingen: Lied 598: ‘Als alles duister is’   
GEBEDEN
Gebeden uit dankbaarheid en zorg
de gebedsintentie eindigt met Lied 367k:
...zo bidden wij U zingend samen:
     Hoor ons bidden, God, en luister,
     wees nabij in licht en duister.             

Stil gebed, 

Onze Vader


Lied: ‘Mens wij dragen jou op handen’ (mel. ‘alle menschen werden brüder’)
         
GAVEN

Inzameling

Slotlied 416: 1, 2, 3, 4 (…till we meet again)    (wij gaan staan)


ZEGEN EN GEZONDEN ZIJN
            Zegen: ……
            allen zingen:  ‘Amen’
Na afloop van deze viering samen-zijn rondom een bakje ‘troost’.
De bloemen worden naar de begraafplaatsen
in Blokzijl (2x), Baarlo en Scheerwolde gebracht in verbondenheid


Bij de laatste zondag van het kerkelijk jaar:

 
Kostbare en kwetsbare tijd
Het is najaar: in deze tijd vallen de bladeren van de bomen, donkeren de dagen, slaat de regen tegen de ramen, we huiveren omdat het weer kouder wordt. We voelen de vergankelijkheid maar koesteren de zonnestralen, ademen de kruidige herfstgeuren en we warmen ons aan de komende vierdagen. En altijd denk ik: ‘konden we elkaar, kon ik de tijd maar vasthouden, lieve tijd blijf nog maar even.’ Maar de tijd tikt door, we worden ouder en wij gaan verder op onze reis. Vragen zo oud als de mensheid komen weer op: ‘Wat maakt een leven waardevol, wat is kwaliteit van leven, welke keuzes maak ik nu?’ Soms ben je vrolijk en onbezorgd onderweg maar soms krijg je het benauwd: ‘Waarheen leidt dit mij?’ Als een ernstige ziekte je overvalt verspringt het tijdsbesef onmiddellijk.  Het kan zijn dat je daardoor leeft van week tot week en van dag tot dag. Je kunt niet ver vooruitkijken. Het rationeel weten dat ieder mens sterfelijk is, is nog niet hetzelfde als het innerlijke besef: ‘Ik ga sterven, er is geen weg meer terug.’ Dit raakt allereerst de reis van de mens die de dood wordt aangezegd, maar ook die van de naasten en het leven van allen die een helpende, verlichtende en troostende hand willen bieden. Ik hoor mensen zeggen: ‘Sterkte’. Maar welke sterkte wordt bedoeld? Moet je dan alsmaar flink zijn? Je kunt je zo alleen voelen met zulk soort woorden. Maar wat moet je dan zeggen? Wat wens je iemand toe wiens leven op de kop staat en het einde van zichzelf of de liefste onder ogen moet zien? De vraag die daaronder ligt is: Wat heeft een mens nodig die de reis van zijn leven moet ombuigen of afgebroken ziet worden? Wat steunt iemand die soms van het ene op het andere moment in een doolhof terecht is gekomen, waarvoor geen routebeschrijving beschikbaar is? De vraag is ook niet: wat kunnen we voor elkaar doen? maar: wat kunnen we voor elkaar betekenen.

Wat heeft de mens, die tot schrik en verbijstering ontdekt dat de laatste etappe, enkele reis zonder retour, is begonnen, nodig om te werken aan een goed afscheid, aan een goed adieu? Natuurlijk er moeten allerlei praktische zaken geregeld maar het gaat ten diepste om stil te staan bij die innerlijke reis die niemand voor een ander kan volvoeren.
 Doen we de dingen in een roes of met de verwondering of verbijstering van een ontdekkingsreiziger. Houden we de zinnen open? Wie niet kan luisteren met het derde oor en de taal van het hart niet kent, die loopt kans slechts de helft van de reis waar te nemen. Moge je reisverhaal zo een troostverhaal zijn vol levensmoed tot het einde toe.
Als de tijd kwetsbaar wordt als je je heen en weer geslingerd voelt tussen wanhoop en verdriet dan kan niemand die angst wegnemen. Ook God kan dat niet. Je kunt het alleen dragen als er liefde is. Liefde van lieve mensen die er zijn of die je hand vasthouden totdat het niet meer gaat: trouw, toegewijd, hartelijk en genegen. In die liefde mag je God vermoeden. Je wordt niet alleen gelaten. Die liefde geeft kracht en hoop, die liefde zorgt voor je, die liefde helpt en troost. Je bidt om kracht en steun tegen de wanhoop en de angst in. Je bidt dat je nog tijd gegeven zal zijn. Je hoopt dat je gesterkt zult worden. We weten hoe kwetsbaar het leven is, maar ook hoe kostbaar in het hier en nu met elkaar. We bidden om zegen voor de tijd die komt. Vandaag herdenken wij, steken kaarsjes aan en morgen breekt het Adventslicht vol verwachting door: Er komt een nieuwe dag. ‘Van U is de toekomst. Kome wat komt.’
ds. Mathilde de Graaff
 

Diaconie
Wil je onze doelen steunen?
Er zijn verschillende mogelijkheden om te geven; maak over via je bank of geef via de scipio app.

1e collecte is bestemd voor de Diaconie: Compassion
NL50 RABO 0322 0480 79, t.n.v. Diaconie, o.v.v. doel


2e collecte is bestemd voor de Eigen Kerk
NL25 RABO 0301 8240 29, t.n.v. College van Kerkrentmeesters, o.v.v. doel

3e collecte is bestemd voor Onderhoud Grote Kerk
NL25 RABO 0301 8240 29, t.n.v. College van Kerkrentmeesters, o.v.v. doel

1 Diaconie collecte voor Compassion
Dit jaar hebben we als speciaal zendingsdoel Compassion gekozen. Dit is de laatste collecte in de serie voor Compassion met als doel in Oeganda een mais verwerkingsfabriekje te bouwen waar de boeren het verbouwde mais kunnen verwerken en malen voor eigen gebruik. Mais en maismeel zijn belangrijke onderdelen in de voedselketen. Goedkopere verwerking in eigen fabriek komt alle mensen in het dorp ten goede.
Doet u nog één keer mee met dit mooie project?
 

 

terug