Misschien, maar dat niet alleen. Ik heb me er altijd thuis gevoeld. Thuis in de ruimte van het gebouw. Thuis gevoeld bij de mensen, die je in de kerk ontmoet, de gesprekken die je soms met elkaar hebt. Lief en leed wat er gedeeld kan worden. Die ruimte geeft de kerk, dat is iets om te koesteren, om je voor in te zetten. Maar er is meer…
De kerk is ook de plaats waar de ruimte wordt geboden om te zoeken naar wat geloof is. Wat geloof je, wat is zingeving, waar vind je het houvast waar je naar op zoek bent in een wereld, welke vaak bedreigend is, zo vol zinloosheid. Voor de één een zekerheid, voor de ander een voortdurend zoeken naar ...wat? God, wie of wat  is God en wat betekent dat voor mijn persoonlijke leven, voor mijn relatie naar de ander, voor mijn houding in de wereld?
Dat zijn vragen waarmee je terecht kunt in de kerk in Blokzijl. Ik denk dat ik dat heb mogen ervaren en dat dat voor mij gedurende mijn actieve leven binnen de kerkelijke organisatie een drijfveer is geweest. Een plaats helpen in stand te houden waar men terecht kan met dat wat er voor de mens toe doet. Rust, bezinning, contact, ontmoeting. Zoals dat ook bij je thuis gebeurt, of zou moeten gebeuren. De kerk als thuis, mijn thuis. Waard om er deel van uit te maken, waard om je ervoor in te zetten, voor in te blijven zetten.

Pieter Lok.