Beste Janetta
groeten_van.jpeg) In het spel van de liturgie speelt de taal van al die verhalen een grote rol. De taal van Het Verhaal en de taal van jouw verhaal. Wààr en hoè raakt het Verhaal van God en mensen elkaar? Het Bijbelverhaal en het levensverhaal ze houden elkaar de spiegel van leven en geloven voor en wijzen weer een nieuwe weg. Dat is een heilig gebeuren en het luistert nauw. De wekelijkse liturgie ervaar ik, ook na al die jaren, iedere keer als een uitdaging en ook spannend. Het is hard werken en het is nooit klaar: vind ik wel woorden, welk woord zeg ik wel of niet, wat staat er, wat hoor ik, wat voel ik, wat wil doorgegeven worden, waar stop je? Dat went nooit en maakt mij bescheiden. Want wie ben ik? Spreken over God, zoeken naar woorden, terwijl de Liefde van God veel groter is dan al onze woorden. Soms is het beter te zwijgen om zo de stilte als een gebed tot spreken te laten komen. Een andere keer is het de muziek die tot taal wordt, de melodie, de samenklank. Soms is het de ruimte van het gebouw. Een andere keer de aanwezigheid van een warme schouder naast je. Soms is het poëzie of bibliodrama of zijn het andere kunstvormen….. maar altijd gaat het om samen te zoeken naar taal waar jij je bij thuis kunt voelen. Geen woord zegt alles en geen enkel woord is het laatste. Dus hopelijk na iedere viering geen punt maar een komma opdat er weer een nieuw woord vol levenszin gevonden kan worden. Vieren kun je niet alleen. Niet voor niets begin ik elke viering met de woorden: ‘In ons stil-zijn kan de ruimte groeien voor de ontmoeting met God en met elkaar.’ Totdat Ds. Mathilde de Graaff bevestigd is, zullen Mathilde en Janetta elkaar wekelijks een brief schrijven onder de noemer ‘Beste Mathilde… beste Janetta’ | ||
| terug | ||