In deze 40-dagentijd staat er op de liturgie een symbolische schikking, die aansluit op de lezing van de zondag. Als basis voor de schikking gebruiken we de kronkelige takken van de hazelaar. Ons leven gaat meestal niet over rechte paden maar kent veel onverwachte wendingen. Meebewegen en luisteren zijn dan van belang. Met deze kronkeltakken maken we iedere week een andere op de natuur geïnspireerde organische vorm zoals een boog, ellips en cirkel. Voor ieder viermoment in deze periode wordt er iets van symboliek toegevoegd aan de schikking, passend bij de lezing. De eerste schikkingen hebben een sober karakter. De Veertigdagentijd begint immers somber en start met een periode van bezinning en reflectie. De liturgische kleur is dan ook gedurende de hele periode paars. Naarmate we dichter bij Pasen zijn worden de schikkingen kleurrijker en uitbundiger van karakter. Met Pasen verandert de kleur in wit.