Lichtdrager

Lichtdrager
Lichtdrager
Heeft u wel eens geprobeerd om een kamer helemaal donker te maken? Moeilijk hè? Er is altijd wel een kier te vinden waar het licht toch nog doorheen komt. Stel dat we nu in zo’n verduisterde kamer zitten waarin we te maken hebben met oorlog, verdeeldheid, klimaatcrisis en u kent het onderhand wel. Waar kunnen we dan nog een stukje licht vinden. En dat is er. Licht vindt altijd zijn weg, ook in de duisterste kamer. En wat als er geen licht is, dan moeten we het zelf maar aansteken.
Maar dat aansteken, hoe begin je daar dan mee. Hoe kunnen we het licht aansteken en dragen zodat we een ander bijlichten. In de bijlage van Trouw van afgelopen zaterdag, stond een interessant artikel over een langdurig onderzoek waarin duidelijk werd dat mensen andere mensen nodig hebben. En dat kan met een praatje in de trein, of een groet. Voorbeelden uit de Bijbel zijn de Emmaüsgangers. Het verhaal wat we na Pasen lezen. Leest u dat nog maar eens na in Lucas 24. Jezus luistert, en hij stelt vragen. Hij toon een luisterend oor. Terwijl Hij precies weet wat er aan de hand is en wat er gebeurd is. Meelopen, meegaan, luisteren en vragen.
In 1 Koningen 3 vers 9 vraagt Salomo om wijsheid. Hij vraagt: ‘Schenk uw dienaar een opmerkzame geest, zodat ik uw volk kan besturen en onderscheid kan maken tussen goed en kwaad. In vers 11 staat dat het de Heer beviel dat Salomo deze vraag stelde. God concludeert dat Salomo vraagt om ‘het vermogen om te luisteren’.
Zou het licht dragen dan niets anders zijn, dan in plaats van ons eigen verhaal, het verhaal van de ander aan te horen? Of – hoe vervelend iemand ook kan zijn – toch aandacht geven. Luisteren? Ze zeggen wel eens ; een glimlach kost niets. Een luisterend oor ook niet. En als dat nu net die lichtstraaltjes zijn in deze tijd, dan weten we wat we mogen zijn; lichtdrager!

Janetta Wanders
Reageren? Ja graag: mw.wanders@gmail.com
 
terug